La Parra (Baza, Granada)


Es curioso que en menos de seis meses haya visitado dos restaurantes con el mismo nombre, La Parra, en localidades y provincias diferentes, aunque con un parecido razonable en cuanto a comida. Supongo que el nombre puede indicar o que bien antes en aquel lugar existía una parra o sencillamente quiere reflejar que se trata de un buen lugar donde beber y comer. Eso ya lo dejo a imaginación de cada uno.

Visitamos este lugar un sábado al mediodía para comer a base de picoteo, aunque por lo que pudimos ver en la carta también se puede comer de manera clásica, vamos a base de platos ya sea de pescado fresco o carnes. Eso sí, cocina con raíces granadinas, fuere como fuere.

Nos dejamos guiar por nuestros amigos granadinos que eligieron con gusto los platos que íbamos a compartir. El local, con una decoración más bien tradicional, nos gustó: amplio, limpio, con sillas y mesas bien repartidas y con una terracita en el exterior.

El servicio rapidísimo y amable. Antes de iniciar la comida, y para esperar a uno de los comensales que faltaba, pedimos las bebidas ¡qué buena costumbre la de los andaluces de acompañar a la bebida con una tapita! Nos sirvieron un platito con una porción de tortilla con panceta y verduras para cada uno, para ir haciendo boca.

Tortilla con panceta y verduras. Tapa gratis que aun así estaba elaborada. No era una simple tortilla de patatas. Ojalá aprendiera yo a hacer estas tortillas.

Croquetas de jamón de Jabugo caseras. Buenísimas. Por fuera crujientes y por dentro se deshacían en la boca con un agradable, sin llegar a ser pesado, sabor a jamón.

Salmorejo. Servido en plato para compartir. Se me hizo raro ver este plato para compartir, porque estamos acostumbrados a ver platos individuales de gazpacho y salmorejo. Nos gustó mucho.

Fritada de setas de chopo. Un buen plato también, sólo que yo no soy mucho de pistos y la salsa que le acompañaba era como un pisto.

Chipirones. Pequeñitos y bien cocinados porque el rebozado no se hacía pesado ni soltaba aceite. Acompañado de mayonesa y limón, eso ya va a gustos.

Huevos con jamón. Magnífica idea la de servirlo a modo de salsa con cuchara. Muy jugoso, como debe ser, en mi opinión. El mejor plato de la comida.

Morcilla con tomate. Servida con tomate casero. Normalmente en las tapas la hemos visto frita y nos resultó curioso y bueno, aunque yo seguiría experimentando con lo que le pega a la morcilla.

Milhojas de turrón. Probé un poco de este milhojas y he de decir que parecía recién hecho, un hojaldre impoluto, sin verse humedecido por el relleno. La mayoría de milhojas que he probado en otros restaurantes resultan pesados por culpa del relleno, éste escondía algún secreto. Sólo pude averiguar que llevaba trocitos de almendra. Para repetir.

Pan de calatrava. Depende de la zona se le llama pudin también. Bueno, pero no tanto como el milhojas 😉

Milhojas de fresa. Buenísimo, nada pasteloso y con un intenso sabor a fresa y acompañado de fresas. Elaboración propia que se notaba. Uno de los mejores milhojas que he probado.

Chupito de vodka rojo. Muy bueno para digerir la comida. Recomendable para los que no les gustan los típicos chupitos.

Precio (5 personas): 90,05 euros; que incluía dos bebidas (refresco o cerveza) por cabeza y tres cafés. Una relación calidad/precio muy buena en una comida a base de picoteo.

Desde aquí agradecer a nuestros amigos granadinos por llevarnos y hacernos disfrutar.

Restaurante La Parra

Carretera Caniles, 33
18800 Baza (Granada),

Tel: 958 700 012

About the author

Arantxa Ruano Me apasiona hablar de comida. Aunque en realidad mi pasión verdadera es comer. Cocino para comer, salgo para comer, trabajo para comer, leo para comer mejor, hago deporte para comer más... Arantxa Ruano

5 Comentarios

  1. Mai
    julio 9, 2011, 4:52 pm

    Pero bueno nena, que fas tu a Baza? molt molt molt prop d´aquí hi ha el poble de la meva mare, de fet a Baza hi anem quan som allà a fer mercat i les compres grans.
    Al restaurant aquest no hi he anat però n´hi ha alguns on es menja molt bé, sobre tot el «choto frito» y el «lomo en orza» la morcilla veig que ja ha caigut i no has menjat migas? les dónen com a tapa en molts bars, segur que encara tens mes a contar oi? estaré a l´aguait.
    petons
    mai

    Responder a este comentario

  2. Juan
    julio 10, 2011, 11:01 am

    La verdad es que para mi, comer en Andalucía es casi un acierto seguro, y la parra de baza no iba a ser menos..
    también gracias a nuestros compañeros de viaje Javi y Azu!!!
    El lugar era perfecto la comida genial y la compañía mejor, que mas se puede pedir!!
    Otro año mas!! je je

    Responder a este comentario

  3. Arantxi
    julio 10, 2011, 8:32 pm

    @Mai: Cuánto tiempo Mai! Qué bien leer tus palabras por aquí. Lo de Baza es una casualidad, conocimos a una pareja de Baza en nuestro viaje de novios y fuimos a verlos hace poco a Granada! Cómo nos cuidaron, ya se ve.
    Un abrazo

    Responder a este comentario

  4. Morgenstern
    julio 24, 2011, 6:41 pm

    Me ha dejado un poco pa’llá lo del milhojas de turrón.

    Mándame un par de kilos.

    Responder a este comentario

  5. Anonymous
    noviembre 27, 2011, 9:05 pm

    Mi madre es ayudante de cocinero en este restaurante:) le a gustado muxo tu comentario! graciass

    Responder a este comentario

Responder a Morgenstern Cancelar la respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

  • Arantxa

    Soy Arantxi

    Escribo el blog porque me encanta hablar de comida. En realidad mi pasión verdadera es comer. Cocino para comer, salgo para comer, trabajo para comer, leo para comer mejor, hago deporte para comer más,… mi vida gira en torno a la mesa.


Suscribete al blog con su email
  • Instagram

    Imposible comunicar con Instagram.

    ¡Sígueme!